Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9519 Esas 2022/3330 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davasında kadın tarafından talep edilen maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden verilen hüküm, davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Hükümde, davalı erkeğin temyiz itirazları yersiz bulunmuş, ancak kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu belirtilerek, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdiri gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş, diğer bölümler ise onanmıştır. Kararda, duruşma için belirlenen vekalet ücretinin alınması ve harçlar konusunda da açıklamalar yapılmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Herkes hakkaniyet kurallarına uygun olarak hak ve borçlarını kullanır ve ifa eder.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Bir kimsenin hukuka aykırı olarak zarar vermesi sebebiyle başkası zarar görürse, zarar gören, zarar verene bu zararın giderilmesini isteyebilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Başkalarına kasti olarak verilen maddi zararlardan dolayı haksız fiil sorumlusu, zarar görenin zararını tazmin etmekle yükümlüdür. Maddi zararın yanısıra, zarar görenin refah ve mutluluğuna etki eden manevi zararlar da tazmin edilir.\"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından maddi ve manevi tazminatın miktarı yönünden; davalı erkek tarafından hükmün tamamı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen ... günü temyiz eden davacı ... vekili Av. ...geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı ... ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 3.815 TL vekalet ücretinin Ramazan'dan alınıp Kibara'ya verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Ramazan'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde ...'ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.06.04.2022(Çar.)