Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9616 Esas 2022/3319 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasıyla ilgili verilen mahkeme kararını incelemiş ve kararda belirtilen kusur dereceleri, ekonomik durumlar, kişilik haklarına yapılan saldırılar gibi faktörleri dikkate alarak, davacı-karşı davalı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğuna ve nafakanın yetersiz olduğuna karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminatın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca mahkeme, daha uygun miktarda nafaka takdiri yapılması gerektiğini ve bu yönün gözetilmeden taraflar lehine hüküm kurulmasının usul ve kanuna aykırı olduğunu belirtmiştir. Kararın bu bölümleri kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Temyiz başvurusu için alınan 292.10 TL harç, peşin alındığından geri verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi - Hakkaniyet ilkesi
Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi - Borçlunun zararının tazmini
Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi - İşletmenin zararının tazmini
Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesi - Maddi tazminat ve Manevi tazminat

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarları yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar, tazminatlar ile reddedilen tazminat talepleri ve yetki itirazının reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 06.04.2022 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Av. ... ve karşı taraf temyiz eden davacı- karşı davalı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 3.815 TL. vekalet ücretinin Mustafa'dan alınıp Şerife'ye verilmesine, aşağıda yazılı harcın Mustafa'ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Şerife'ye geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 06.04.2022 (Çar.)