Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1577 Esas 2022/3561 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı-karşı davacı erkek ile davacı-karşı davalı kadın arasındaki karşılıklı boşanma davasında, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen hüküm, kadın tarafından nafaka ve tazminat miktarlarına yönelik temyiz edilmiştir. Erkek tarafından temyize konu edilen hususlarsa yersiz bulunmuştur. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü ve kişilik haklarına yapılan saldırı gibi unsurları dikkate alarak, kadın lehine verilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu kanaatine varmıştır. Bu sebeple hükmün bozulmasına karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak, daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminatın takdir edilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Detaylı olarak açıklanması istenen kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri: Maddi ve manevi tazminatın takdiriyle ilgili hükümleri düzenlemektedir.
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet ilkesini ifade etmektedir.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri: Zararın tazminiyle ilgili hükümleri düzenlemektedir.

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından nafaka ve tazminat miktarlarını yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadın lehine hükmedilen tazminatlarla ve iştirak ve yoksulluk nafakalarının miktarlarına yönelik temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davalı- karşı davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın lehine takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu' nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Ramazan'a yükletilmesine peşin alınan harcı mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Aynur'a geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.13.04.2022 (Çrş.)