Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4463 Esas 2020/2836 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4463
Karar No: 2020/2836
Karar Tarihi: 24.12.2020

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4463 Esas 2020/2836 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanık hakkında TCK'nın 21/1, 52/2-4 ve 53/1 maddeleri gereğince 2 yıl hapis, 6.000 TL adli para cezası ve hak yoksunluğu hükmü verilmiştir. Ancak, suç tarihinin 01/01/2005 olarak kabul edilmesi gerektiği ve ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği için açılan davanın zamanaşımı sebebiyle düşmesine karar verilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur ancak yeniden yargılamayı gerektirmediğinden davaya düşme kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise suçun işlendiği döneme göre 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi, ilaveli zamanaşımı süresi için 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri, hükmün düzeltilmesi için CMUK'nın 321. maddesi, düşme kararı için ise 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMK'nın 223/8. maddesi gözetilmiştir.
9. Ceza Dairesi         2020/4463 E.  ,  2020/2836 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

    Suç : Tefecilik Yapmak
    Hüküm TCK"nın 21/1, 52/2-4, ve 53/1 maddeleri gereğince 2 yıl hapis, 6.000 TL adli para cezası ve hak yoksunluğu

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Müşteki ..."in 2005 yılında sanıktan faizle para aldığını beyan ettiği, kesin olarak belirlenememesi nedeniyle sanık lehine değerlendirme ile suç tarihinin 01/01/2005 olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 10/01/2005 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 24/05/2007 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
    Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun suç tarihinde yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 5 yıllık asli ve 7 yıl 6 aylık ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında ilaveli zamanaşımı süresinin gerçekleştiği gözetilerek, açılan davanın zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğinden, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 24/12/2020 tarihinde oy birliği karar verildi.









    Hemen Ara