Esas No: 2022/1913
Karar No: 2022/3783
Karar Tarihi: 19.04.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1913 Esas 2022/3783 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/1913 E. , 2022/3783 K.Özet:
Dava, davacının korunma altında olduğunun ve ergin olana kadar Erzurum Yetiştirme Yurdu'nda kaldığının tespiti istemiyle açılmıştır. Mahkeme, davacının yurtta kaldığına dair yeterli resmi belge sunamaması nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak, dosyada bulunan belgelerin yeterli olmadığı ve ilgili kurumlarla iletişime geçilerek detaylı bir araştırma yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme kararı, eksik inceleme yapıldığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun maddeleri: Davanın dayandığı korunma kararı 2828 sayılı Yasa uyarınca çıkarılan Korunmaya Muhtaç Çocukların İşe Yerleştirilmesine ilişkin Tüzük'ün 7. maddesi ile düzenlenmektedir. Bu maddeye göre, koruma kararı belgelendirilmediği takdirde mahkeme kararıyla tespit edilmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
:Müdürlüğü
DAVA TÜRÜ : Ergin Olana Kadar Kurumda Kaldığının ve Korunma Altında
: Olduğunun Tespiti
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de; dava niteliği itibarıyla duruşmalı işlerden olmadığından duruşma talebinin reddine karar verilmiş olup, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, dava dilekçesi ile 1997 yılında verilen korunma kararıyla davalı kuruma bağlı Erzurum Yetiştirme yurduna yerleştirildiğini ve on sekiz yaşını tamamlayıncaya kadar aynı yurtta 2005 yılına kadar kaldığını, hatta yurtta kaldığı yıllarda çay ocağı ile ilgilendiğini, yurtta yapılan yoklamalarda düzenlenen yoklama fişlerinde imzasının bulunduğunu ileri sürerek, bu hususun tespitine karar verilmesini istemiş; mahkemece davanın reddine dair verilen kararın istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş ve bu karara karşı davacı tarafından temyiz yoluna başvurulmuştur.
2828 sayılı Yasa uyarınca çıkarılan Korunmaya Muhtaç Çocukların İşe Yerleştirilmesine ilişkin Tüzüğün 7 maddesinde "Bu tüzük hükümlerinden yararlanmak isteyenler. 18 yaşını tamamladıkları tarihten itibaren kamu kurum ve kuruluşlarına kurum aracılığıyla başvururlar. Başvuru sahibinin geçmişte bir sosyal hizmet kuruluşunda kaldığının ve korunduğunun belgelenmemesi halinde, bu hususun tespiti mahkeme kararıyla olur." hükmü yer almaktadır.
Mahkemece tanık beyanı dışında resmi belgelerle yurtta kaldığını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Erzurum ve Ağrı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Erkek Yetiştirme Yurdu Müdürlüğüne davacıya ilişkin kayıt olup olmadığı sorulmuş, kurumlar tarafından kayda rastlanamadığı belirtilmiştir. Ancak, dosya arasında 5.12.1997 tarihli yazıda ilgili Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü tarafından davacının abisi Tevfik’e hitaben “Kardeşiniz ...in tertibi Erzurum’a yapılmıştır. Bir an önce giderek teslim etmeniz rica olunur." şeklinde bir yazı bulunmasına rağmen bu yazının akıbeti, çocuğun kuruma tesliminin yapılıp yapılmadığı, yapılmadı ise hangi gerekçe ile takibinin yapılmadığı hususları kuruma sorulmadığı gibi, davacı kurumda kaldığı sürece yoklama fişlerine imza attığını beyan etmiş olup, bu husus da kurumlara sorulmamıştır. Yine davacı ve tanıkları Hamur’da bulunan kapatılan adliyedeki mahkeme tarafından 1997 veya 1998 yılında korunma altına alındığını söylemişler, bu husus kapatılan adliyenin devredildiği adliyeden de sorulmamış, korunma kararı var ise de kaldırılıp kaldırılmadığı araştırılmamıştır. Bu hale göre mahkemece ilgili kurumlara yazılarak 1997-2005 yılına ait yoklama fişlerinin celbedilip davacının imzasının olup olmadığının, koruma kararının olup olmadığının, çocuğun kuruma tesliminin yapılıp yapılmadığının araştırılması ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.19.04.2022(Salı)