Esas No: 2022/3057
Karar No: 2022/3950
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3057 Esas 2022/3950 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/3057 E. , 2022/3950 K.Özet:
Mahkeme, bir boşanma davası sonucunda verilen kararın karar düzeltme isteğinin reddi veya kabulüne dair karar verme yetkisinin yerel mahkemede değil, Yargıtay'da olduğunu belirtmiştir. Buna ek olarak, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar eski kanun hükümlerinin uygulanacağına dair bir düzenleme yapılmıştır. Ancak bölge adliye mahkemelerinin göreve başlamasından sonra verilen kararların temyizi üzerine Yargıtayca verilen kararlar hakkında karar düzeltme kanun yoluna gidilemeyeceği açıklanmıştır. Bu nedenle, mahkeme, karar düzeltme talebinin reddedilmesine karar vermiş ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi'nin 2. fıkrası, 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427 ila 444. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Karar düzeltme isteğinin reddi veya kabulüne dair karar verme yetkisi yerel mahkemeye değil, Yargıtay`a aittir. İlk derece mahkemesinin karar düzeltme dilekçesini değerlendirmesi usul ve kanuna aykırıdır. Bu sebeple ilk derece mahkemesinin 23.11.2021 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının karar düzeltme dilekçesinin incelenmesine gelince;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu`nun Geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu`nun 26.09.2004 tarih ve 5236 Sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 444. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra anılan mahkemelerce verilen kararların temyizi üzerine Yargıtayca tesis edilen kararlar hakkında Hukuk Muhakemeleri Kanununda karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine dair bir düzenleme bulunmamaktadır.
Davalı-karşı davacı kadın tarafından Dairemizce verilen karara karşı karar düzeltme talebinde bulunulmuş ise de, yukarıda da açıklandığı üzere, bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Yargıtayca verilen kararlar hakkında karar düzeltme kanun yoluna gidilmesi mümkün olmadığından, bu yöndeki dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple, mahkemenin karar düzeltme talebinin reddine dair 23.11.2021 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadının karar düzeltmeye ilişkin dilekçesinin reddine, istek halinde temyiz harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 25.04.2022 (Pzt.)