Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9199 Esas 2022/3932 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalı ile evlilikleri sırasında takılan ziynet eşyalarının geri ödenmek kaydıyla alındığını ancak borç olarak kullanıldığını iddia ederek davalıdan geri ödenmesini talep etmiştir. İlk kararda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ancak Yargıtay tarafından bozulmuştur. Bozma sonrası verilen ikinci kararda ise davalının geri ödemesi gereken ziynet eşyaları ve miktarı belirlenerek davanın kabulüne karar verilmiş ancak bu karar da davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu Madde 190-191-192-193.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, davalı ile 2005 tarihinde evlendiklerini, düğünde takılan altınların davalıca geri ödenmek kaydıyla alındığını, bozdurularak kişisel borçlarına harcandığını belirterek 30 adet bilezik (20 adet Antalya Burması, 10 adet 10-15gr bilezik), 7 adet künye, 60 adet çeyrek altın, 1 adet altın set, 2.500TL para ve davalının davacının annesinden aldığı 75 gram altın bileziğin aynen iadesine, mümkün olmaması halinde ise bedelinin iadesine, ayrıca davalının davacıdan nakit olarak aldığı 2.500TL’nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiş, 28.10.2015 tarihinde dava değerini 70.689,24TL'ye çıkarmıştır.
Mahkemece verilen ilk kararda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesince karar, davacının dava dilekçesindeki talebi dışına çıkılmak suretiyle bilirkişi raporunda belirlenen ziynetlere ilişkin hüküm kurulması yine faiz talep edilmediği halde faize ilişkin hüküm kurulması ve hüküm altına alınan 25 adet bilezik yönünden ayar ve değer bilgisine yer verilmiş olmakla birlikte gramaj bilgisine yer verilmediğinden infaza elverişli nitelikte olmadığı gerekçesiyle bozulmuş, sair yönlerden ise tarafların temyiz talepleri reddedilmiştir.
Bozma sonrası mahkemece verilen inceleme konusu ikinci kararda; davanın kabulü ile
Bir çift küpe kolye 40 gram 18 ayar takı seti 3.230 TL, Bir adet künye 14 ayar 5,5 gram 356.12 TL, 29 çeyrek altın tanesi 167.50 TL toplam 4.857.50 TL, 8 adet 22 ayar bir adeti 20 gram 3lü burma toplam 160 gram gramı 88.80 TL Toplam 14.208 TL, 17 adet 22 ayar 10 gram toplam 170 gram, gramı 88.80 TL toplamda 15.096 TL takıların aynen olmadığı takdirde toplam 37.747.62 TL nin dava tarihi olan 14/02/2012 tarihinden itibaren 1.000 TL nin yasal faizi ile birlikte kalan 36.747.62 TL nin ise ıslah tarihi olan 10/11/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş ve davacı yararına yargılama gideri ile vekalet ücretine hükmetmiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece dava dilekçesinde belirtilen ziynet eşyalarının tamamı kabul edilmediğine göre, davacının davasının kısmen kabulü kanaatine varıldığı anlaşılmaktadır. Buna karşın hüküm kısmında davanın kabulüne şeklinde karar verilmek suretiyle çelişki yaratılmıştır. Yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.

2- Kabule göre de;
Mahkemece, ziynet alacağı talebine ilişkin verilen ilk hüküm ziynet bedelleri yönünden faiz talebi olmadığı halde talep aşılarak faize hükmedilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu yönünden bozulmuş ve mahkemece bozma sonrası yapılan yargılamada Yargıtay bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. Bu halde davalı erkek yararına faiz yönünden usulî kazanılmış hak oluşmuş olup bozmadan sonra davalı erkek yararına oluşan bu usulî kazanılmış hakkı ortadan kaldırır şekilde kadın lehine hükmedilen ziynet alacağına yasal faiz yürütülmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı erkeğin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.25.04.2022 (Pzt.)