Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2121 Esas 2022/4151 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında, ilk derece mahkemesinde davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ancak davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazmınatlar, nafakalar yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise, ilk derece mahkemesince erkeğe yüklenen kusurlu davranışların ispatlanmadığını ancak boşanma hükmünün istinaf edilmeyerek kesinleştiğini, kadın lehine yoksulluk nafakası ve tazmınatlar yönünden şartların oluşmadığını belirterek kadının yoksulluk ve tazmınatlara yönelik taleplerinin reddine karar verilmiştir. Ancak, somut olayda; davalı erkeğin boşanmayı gerektirir bir kusuru bulunmamaktadır. Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda kadının da kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği anlaşılmaktadır. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Kararda, boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek tarafın, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebileceği belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak, TMK m.175 ve ilgili diğer madde ve hükümler gösterilir.

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılamasında ilk derece mahkemesince davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş, hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazmınatlar, nafakalar yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi, ilk derece mahkemesince erkeğe yüklenen kusurlu davranışların ispatlanmadığını ancak boşanma hükmünün istinaf edilmeyerek kesinleştiğini, kadın lehıne yoksulluk nafakası ve tazmınatlar yönünden şartların oluşmadığını belirterek kadının yoksulluk ve tazmınatlara yönelik taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK m.175) Somut olayda; davalı erkeğin boşanmayı gerektirir bir kusuru bulunmamakta ise de boşanma hükmü istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir.
Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda kadının da kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği anlaşılmaktadır. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 09.05.2022 (Pzt.)