Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2214 Esas 2022/4399 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı erkek tarafından açılan boşanma davasında, davalı kadının ortak konutu terk etmesi ve birlik görevlerini yerine getirmemesi nedeniyle boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tam kusurlu olduğu belirtilerek, tarafların boşanmalarına hükmedilmiş ve müşterek çocukların velayeti davalı kadına verilmiştir. Ancak, dava evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olduğundan, davacının davalı kadının kusurlarını ispat etmesi gerekiyordu. Fiili ayrılık tek başına boşanma sebebi olmadığı gibi, terk hukuki nedenine dayalı bir dava da bulunmamaktadır. Türk Medeni Kanunu'nun 166/1-2. maddesi uyarınca, boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Davalı kadının boşanmaya sebebiyet veren kusurlu bir davranışı ispatlanamadığından, karar bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun önemli maddeleri olan 166/1-2 maddeleri boşanma kararı verilebilmesinin şartlarını belirlemektedir.

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından davanın kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda, davalı kadının ortak konutu terk etmek suretiyle birlik görevlerini yerine getirmediği, fiili ayrılık döneminde, eşinin eve dönmesine yönelik isteğini kabul etmeyerek birlikte yaşamaktan kaçındığı, böylece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tam kusurlu olduğu belirtilerek, erkeğin davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına hükmedilmiş, müşterek çocukların velayeti davalı kadına verilmiştir. Davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince kadının istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir. Hüküm yukarıda gösterilen şekilde davalı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
Dava evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı boşanma davasıdır (TMK m.166/1). Davacı erkek evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda davalı kadının kusurlarını ispat etmekle mükelleftir. Her ne kadar ilk derece mahkemesince davalı kadına, ortak konutu terk ederek birlik görevlerini yerine getirmediği kusuru yüklenmişse de, fiili ayrılık tek başına boşanma sebebi olmadığı gibi ortada terk hukuki nedenine (TMK. md. 164) dayalı bir dava da bulunmamaktadır. Türk Medeni Kanunu'nun 166/1-2. maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Açıklanan sebeplerle davalı kadının boşanmaya sebebiyet veren kusurlu bir davranışı ispatlanamadığından, davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiş olması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.