Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3177 Esas 2022/4461 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/3177
Karar No: 2022/4461
Karar Tarihi: 16.05.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3177 Esas 2022/4461 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Davacı kadının manevi tazminat, müşterek çocuk için takdir edilen nafaka miktarları, maddi tazminat ve yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığı yönünde verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme kararında, davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat miktarının az olduğu belirtilmiş ve Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükümleri dikkate alınarak daha uygun bir miktarın takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, bu nedenlerle kısmen bozulmuş, temyize konu diğer bölümler ise onanmıştır. Kanun maddeleri hakkında detaylı bilgi verilmemiştir.
2. Hukuk Dairesi         2022/3177 E.  ,  2022/4461 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından manevi tazminat miktarı, müşterek çocuk için takdir edilen nafaka miktarları, maddi tazminat ve yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığı kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu 'nun 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 16.05.2022 (Pzt.)



















    Hemen Ara