Esas No: 2021/9496
Karar No: 2022/4839
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9496 Esas 2022/4839 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2021/9496 E. , 2022/4839 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Soybağının Reddi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından manevi tazminat talebinin reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.05.2022 günü temyiz eden davacı ... vekili Av. ... ve karşı taraf ihbar olunan hazine vekili Av. ... geldiler. Başka gelen olmadı. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı, davalı ...’dan boşandığını, davalı ...’in bu süreçte dünyaya getirip, nüfusuna kaydettirdiği Cennet’in kendisinden olmadığını, bu durumun da kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğunu ileri sürerek soybağının reddine ve 20.000 TL manevi tazminata karar verilmesini talep etmiş; ilk derece mahkemesince davanın kabulü ile soybağının reddine, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından manevi tazminat talebinin reddi yönünden istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar başlığında, davalı olarak görülen “...”nin iş bu dosyada taraf sıfatı olmadığı, soybağı düzenlenen küçüğe atanan kayyımın çocuğu olduğu anlaşılmaktadır. Ancak anılan yanlışlık maddi hata niteliğinde olup mahallinde her zaman düzeltilebileceğine göre yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
04.06.1958 tarihli ve 15/6 Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı gereğince, maddi olayları açıklamak taraflara; ileri sürülen olayları hukuken nitelemek, uygulanacak Kanun hükümlerini tespit etmek ve uygulamak görevi hakime aittir. Nitekim 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 33 üncü maddesinde hâkimin, Türk Hukuku'nu resen uygulayacağı belirtilmiştir. Bu ilke gereği açılan davayı nitelemek ve açılmış bir dava hakkında doğru hukuk kurallarını bulup uygulamak hâkime düşen bir görevdir.
Davacının dava dilekçesinde açıkladığı maddi olaylara göre talebi, Aile Mahkemesinin görevli olduğu TMK'nun 174/2 m. de belirtilen manevi tazminat olmayıp, Asliye Hukuk Mahkemesinin görevine giren TBK'nun 49 ve devamı maddelerinde belirtilen haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat isteminden ibarettir. Bu nedenle manevi tazminat talebinin tefrik edilmesi, asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasının incelenerek karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda açıklanan sebeplerle KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan 3.815 TL vekalet ücreti davalılardan alınıp davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine,dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.24.05.2022(Salı)