Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3173 Esas 2022/4969 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, bölge adliye mahkemesi erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden; kadın tarafından ise lehine hükmedilen tazminat ve nafaka miktarları yönünden verilen karar temyiz edildi. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, maddi ve manevi tazminatlar için hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri dikkate alınarak, kadın lehine takdir edilen tazminatların az olduğunu ve daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiğini açıkladı. Mahkemenin kararı buna göre kaldırılıp, ilk derece mahkemesi kararı bozuldu ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri oldu.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise lehine hükmedilen tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarı azdır. Türk Medeni Kanunu' nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu' nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi (TMK m. 174/1-2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden Mehmet'e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.