Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2895 Esas 2022/4936 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtilmiştir. Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin davası kabul edilirken, kusur belirlemesi, tazminatların ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, tüm bu temyiz itirazlarının yersiz olduğuna karar vermiştir. Ancak mahkeme, madde 174/1-2 ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50-51. maddelerine göre daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiğini belirtmiş ve bu sebeple kararı bozmuştur.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu m. 174/1 (Maddî tazminat)
-Türk Medeni Kanunu m. 174/2 (Manevi tazminat)
-Türk Borçlar Kanunu m. 50 (Haksız fiillere ilişkin sorumluluk)
-Türk Borçlar Kanunu m. 51 (Maddi zararın tazmini)

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadın yararına hükmedilen tazminatların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle tarafların ortak çocuklarından 11.11.2002 doğumlu ...'ın inceleme tarihi itibariyle ergin olduğunun anlaşılmasına göre davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın...ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.05.2022 (Prş.)