Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10288 Esas 2022/5172 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir boşanma davasına ilişkin olarak verilen ve davalı kadının temyiz ettiği kararda, ziynet eşyaları hakkında verilen karara yönelik itirazların yersiz olduğu, davacı erkeğin yoksulluk nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak, davalı kadının yoksulluk nafakasının toptan ödenmesine karar verilmesi yerine aylık irat şeklinde ödenmesi gerektiği ve tazminat miktarlarının hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiği belirtilerek kararın bu sebeplerle bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-TMK m. 176/1: Yoksulluk nafakasının toptan ya da irat biçiminde ödenebilmesi
-TMK m. 174/1: Maddi tazminatın takdiri
-TMK m. 174/2: Manevi tazminatın takdiri
-TMK m. 4: Hakkaniyet ilkesi
-TBK m. 50 ve 51: Tazminatın takdiri.

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı kadın tarafından ise tazminat ve nafaka miktarları, yoksulluk nafakasına irat olarak hükmedilmemesi, nafakaların TEFE-TÜFE oranında artırılmaması, kişisel ilişki süresi, ziynet eşyaları hakkında verilen karar ile yargılama gideri ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 31.05.2022 günü duruşmalı temyiz eden davalı ... ile vekili Av. ... ve karşı taraf temyiz eden davacı ... ile vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının, ziynet eşyaları hakkında verilen karara yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların boşanmanın ferilerine yönelik temyiz itirazları bakımından yapılan incelemede;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin yoksulluk nafakası miktarı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
c-Davalı kadın cevap dilekçesinde hiçbir geliri olmadığından boşanma sonucunda aylık 1.000,00TL yoksulluk nafakası talebinde bulunmuştur. Davalı kadın yararına ilk derece mahkemesince aylık 500,00TL yoksulluk nafakasına karar verilmiş, hükmün taraflarca istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince davacı erkeğin yoksulluk nafakasına yönelik istinaf talebinin kabulüyle davalı kadın yararına toptan 12.000,00TL yoksulluk nafakasına hükmolunmuştur. Yoksulluk nafakasının toptan ya da irat biçiminde ödenebilmesine karar verilebilmesi için, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile ödeme gücü ve isteklerinin göz önünde bulundurulması gerektiği açıktır. Yasal olarak yoksulluk nafakasının, toptan veya durumun gereklerine göre aylık irat biçiminde ödenmesine karar verilebilir (TMK. m. 176/1). Somut olayda tarafların ekonomik ve sosyal durumları dikkate alındığında yoksulluk nafakası yükümlüsünün, yoksulluk nafakasını aylık irat şeklinde ödemesi yönünde hüküm kurulması gerekirken, yeterli gerekçe ve gerektirici sebepler gösterilmeksizin nafakanın toptan ödenmesine karar verilmesi somut olay bakımından isabetli bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir.

d-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/c ve 2/d bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 2/c bendindeki bozma sebebine göre davalı kadının yoksulluk nafakasının TEFE-TÜFE oranında artırılmamasına yönelik temyiz itirazıyla tarafların yoksulluk nafakası miktarlarına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1., 2/a ve 2/b bentlerinde gösterilen sebeplerle ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 3.815,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.31.05.2022 (Salı)