Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4044 Esas 2022/5309 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma kararı, davacı kadının kusur belirlemesi, nafaka ve tazminat talepleri ile davalı erkeğin hüküm tamamının temyizi üzerine incelenmiştir. Kararda, tarafların aşağıdaki bentlerin dışında kalan temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu uyarınca, tarafların iddia ve savunma dilekçelerinde vakıaların özetleri ve ispat delillerinin belirtilmesi zorunluluğuna değinilmiştir. Davalı tarafın cevap dilekçesi yasal süre içinde sunulmamıştır. Bu nedenle, davacı kadına yüklenilen kusurun düzeltilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kadının iddia ettiği bıçak çekme vakasından sonra tarafların birlikte yaşamaya devam ettiği ve bu vakaya af kapsamının uygulanacağı ifade edilmiştir. Ancak, diğer kusurlu davranışlar nedeniyle davalı erkeğin tam kusurlu olduğuna hükmedilmiştir. Kadının hafif, davalının ağır kusurlu olduğuna ilişkin karar yanlış olmakla birlikte, düzeltmenin yeniden yargılama yapmayı gerektirmediği belirtilmiştir. Kararın temyiz itirazları bakımından, kusur belirlemenin düzeltilmesiyle kabul edilir olduğu, diğer bölümlerin ise onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 119/l-e-f
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 129/1-e-f
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 370/2

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre;tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Hukuk Muhakemeleri Kanunu ’na göre, tarafların dava veya cevap dilekçelerinde(HMK m. 119/l-e-f ,HMK m. 129/1-e-f) iddia ve savunmanın dayanağı olan bütün vakıaların sıra numarası altında açık özetlerini ve iddia edilen her bir vakıanın hangi delillerle ispat edileceğini açıkça göstermek zorunluluğu bulunmaktadır. Davalı erkeğe dava dilekçesi 16.11.2019 tarihinde tebliğ edilmiş olup, yasal süre geçtikten sonra erkek tarafından 06.12.2019 tarihinde cevap dilekçesi sunulmuştur. Bu durumda, bölge adliye mahkemesince, davalı tarafça usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen tanık beyanları esas alınarak davacı kadına “erkekten ayrı şekilde müşterek çocukla sürekli uyuduğu” şeklindeki vakıa kapsamında kusur yüklenilmesi doğru olmayıp hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
3- Kadının dava dilekçesinde dayandığı, erkeğin kendisine bıçak çektiği vakıasından sonra tarafların ortak konutta bir süre daha birlikte yaşamaya devam ettikleri, bu vakıanın af kapsamında kaldığı, erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, yine de kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda, davalı erkeğin tam kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hâl böyleyken, davacı kadının hafif, davalı erkeğin ağır kusurlu olduğuna karar verilmesi doğru olmamıştır. Ancak bu hatalı kusur belirlemesinin düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden gerekçenin düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıdaki 2 ve 3 bentlerde gösterilen sebeplerle, hükmün kusur belirlemesine yönelik gerekçesinin düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 01.06.2022 (Çrş.)