Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2413 Esas 2022/5258 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir boşanma davasında karşılıklı olarak açılan tazminat ve nafaka talepleri ile ilgili olarak verilen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararı temyiz edilmiştir. Kararda davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının sadece tazminat ve nafaka miktarlarıyla ilgili temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak kadın lehine takdir edilen tazminatların az olduğu ve daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümlerine atıfta bulunularak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet İlkesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Zararın Tamamının Giderilmesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Maddi ve Manevi Zararlar

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri, kadın lehine hükmedilen nafakalar ve velâyet kararı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı, kişisel ilişki düzenlemesi ve yargılama gideri ile vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Zeynep'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.01.06.2022 (Çrş.)