Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4421 Esas 2022/5254 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Boşanma davasında mahkeme tarafından davacı kadına maddi tazminat ve manevi tazminat hükmedilmiştir. Ancak Yüksek Mahkeme, maddi tazminat miktarının düşük olduğu ve manevi tazminat talebinin hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle kararı bozmuştur. Ayrıca yargılama giderlerine ilişkin eksik bir döküm yapıldığı için karar da bu yönde bozulmuştur. Türk Medeni Kanununun 174/1 maddesi hakkaniyet ilkesi doğrultusunda daha uygun bir maddi tazminat miktarı belirlenmesini gerektirirken, manevi tazminat için ise talep eden tarafın kusursuz veya az kusurlu olması yanında boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekmektedir (174/2). Yargılama giderleri ise Hukuk Muhakemeleri Kanununun 332. maddesi gereği resen mahkemece belirlenir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı, yargılama giderleri, vekâlet ücreti yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, yargılama giderleri, vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Boşanma sebebiyle manevi tazminata hükmedilebilmesi için tazminat talep eden tarafın kusursuz veya az kusurlu olması yanında, boşanmaya sebep olan olayların kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olması gerekir (TMK m. 174/2). Boşanmaya sebep olan olaylar bu nitelikte değilse manevi tazminata hükmedilemez. Davalı erkeğin boşanmaya neden olan kusurlu davranışları davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde değildir. Öyleyse, davacı kadının manevi tazminat talebinin reddi gerekir. Bu husus nazara alınmadan davacı kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4-HMM'nın 332. maddesine göre, yargılama giderlerine mahkemece resen hükmedilir. Yargılama giderleri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hükümde gösterilir. O halde, mahkemece boşanma davasına ilişkin bozma öncesi yapılan yargılama giderleri yanında Dairemizin 11.09.2018 tarihli bozma ilamından sonra davacı kadın tarafından yapılan yargılama giderlerinin denetime elverişli ayrıntılı dökümü yapılmadan doğrudan yargılama giderlerine ilişkin miktar belirtilerek eksik ve yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2., 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.01.06.2022 (Çrş.)