Esas No: 2016/9392
Karar No: 2020/1963
Karar Tarihi: 09.06.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9392 Esas 2020/1963 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, dava dışı borçluya ait araçların satılarak paraya çevrildiğini ancak davalı kuruma sıra cetvelinde pay ayrılmadığını, kendi alacaklarının rüçhanlı olduğunu ve yediemin ücretinin tarifeye göre hesaplanması gerektiğini ileri sürerek sıra cetvelinin iptali ile aracın aynından kaynaklanan vergi borcu olan MTV"nin öncelikli olarak ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, yediemin ücretinin rüçhanlı alacak olduğunu, özel yediemin depolarında Adalet Bakanlığı tarifesinin uygulanamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; yediemin ücretinin öncelikli olduğu gerekçesiyle davacının sıraya yönelik itirazının reddi ile davalı tarafından verilen hizmetin mahiyeti, aracın muhafaza edildiği sürenin miktarı, aracın satış değeri dikkate alınarak ve bilirkişi raporlarındaki UKOME tarifesine göre yapılan hesaplamalar gözetilerek yediemin ücretinin buna göre belirlenmesi ve yeniden sıra cetveli düzenlenmesi gerektiğinden bahisle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1) Davalı tarafa gerekçeli karar 27/10/2016 tarihinde tebliğ edilmiş olup 14/11/2016 tarihinde temyiz isteminde bulunmuştur.
01.06.1990 günlü ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, bu gibi hallerde Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden, davalının temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2) Davacı vekilinin temyiz itirazları yönünden;
Şikayete konu uyuşmazlık aracın aynından kaynaklanan MTV.nin mi yoksa aracın muhafaza masrafı olan yedieminlik ücretinin mi önce ödeneceği hususunda toplanmaktadır. Her iki alacakta önceliği olan alacaklardır. Ancak bedeli paylaşıma konu olan aracın muhafazası ile ilgili masraflar aracın aynına ilişkin MTV.den önce ödenir. Aracın muhafazasına ilişkin bu bedel Adalet Bakanlığınca yayınlanan Yediemin Depolarına İlişkin Ücretten fazla olamaz. Bu durumda Adalet Bakanlığının yediemin depoları ile ilgili tarife uyarınca yediemin deposunun alacağı belirlenip İİK’nun 138. maddesi uyarınca ödedikten sonra kalan miktar için alacaklılar arasında sıra cetveli yapılması gerekir. Mahkemece yukarıda açıklanan şekilde bu bedel belirlenmiş olmasına rağmen yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) no.lu bentte açıklanan nedenle, davalının temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.