Esas No: 2022/5204
Karar No: 2022/5510
Karar Tarihi: 08.06.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5204 Esas 2022/5510 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/5204 E. , 2022/5510 K.Özet:
Davalı erkeğin tamamını, davacı kadının ise yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarı yönünden temyiz itirazları yersiz görülmüştür. Mahkeme tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörleri dikkate alarak, kadın yararına takdir edilen tazminatların az olduğunu belirtmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak, daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: TMK m. 4, TMK m. 174/1, TMK m. 174/2, TBK m. 50, TBK m. 51.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise hükmün tamamı ve reddi hakim talebinin geri çevrilmesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.08.06.2022 (Çrş.)