Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3224 Esas 2022/5701 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir boşanma davasında verilen hüküm, taraflarca temyiz edildi. Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, davacı kadının katılma yolu ile tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden, davalı erkeğin ise tamamı yönünden temyiz itirazlarını değerlendirdi. Mahkeme, delillerin takdirinde yanlışlık görmedi ve davalının tüm itirazları yersiz bulundu. Ancak, davacı kadının yararına takdir edilen yoksulluk nafakasının az olduğu, daha uygun bir miktarda nafakaya hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, davacı kadının maddi ve manevi tazminatlarında da daha uygun bir miktarın tayin edilmesi gerektiği, mevcut ve beklenen menfaatler de göz önünde bulundurularak daha adil bir karar alınması gerektiği vurgulandı. Sonuç olarak, mahkeme kararı bazı sebeplerden dolayı BOZULDU ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi (maddi tazminat)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/2 maddesi (manevi tazminat)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminat)

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından katılma yolu ile tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Bölge adliye mahkemesince Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (1.) bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.