Esas No: 2021/10717
Karar No: 2022/5627
Karar Tarihi: 13.06.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10717 Esas 2022/5627 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2021/10717 E. , 2022/5627 K.Özet:
Bir katılma alacağı davasında, aracın gerçek maliki olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildi ancak karar hatalı bulundu. Üzerine ödeme yapılmayan kredi taksitleri yönünden davacının katılma alacağının hesaplanması gerektiği belirtildi ve ilk derece mahkemesi kararı bozuldu.
TMK madde 222: Bir eşin bütün malları, aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş mal olarak kabul edilir.
TMK madde 6: Herkes, kendi lehine sonuç doğuracak iddiasının ispatından sorumludur.
HMK madde 190: Taraflar iddia ve savunmalarını somut olayın bütün delillerine dayandırmak zorundadırlar.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Belirli bir malın eşlerden birine ait olduğunu iddia eden kimse, iddiasını ispat etmekle yükümlüdür. Eşlerden hangisine ait olduğu ispat edilemeyen mallar onların paylı mülkiyetinde sayılır. Bir eşin bütün malları, aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş mal olarak kabul edilir (TMK mad. 222).
Somut olayda, mahkemece tasfiye konu aracın ödemelerinin 3. kişi tarafından yapıldığı, davalının aracın gerçek maliki olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de karar hatalı olmuştur. Şöyle ki, tasfiyeye konu aracın evlilik birliği içinde 21.08.2017 tarihinde 18.000,00TL peşinat ve 48 ay vadeli 70.000,00TL araç kredisi kullanılarak davalı erkek adına satın alındığı, araç kredisinin boşanma dava tarihinde kadar (21.08.2017) 9 aylık taksitinin ödendiği, dosya kapsamına sunulan banka dekontlarında boşanma dava tarihine kadar ödenen kredi taksitlerinden sadece 29.06.2017 tarihli ödemenin 3. kişi tarafından yapıldığına dair dekont bulunduğu, boşanma dava tarihine kadar ödenen diğer taksit ödemelerinin kim tarafından ödendiğinin tespit edilemediğinin ilgili bankaca bildirildiği anlaşılmaktadır. Bir eşin bütün malları, aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş maldır (TMK mad. 222), diğer bir deyişle tasfiye konu araç edinilmiş mal olup aksinin ispat külfeti davalı erkektedir (TMK mad. 6, HMK mad. 190). O halde, aracın edinilmesi için evlilik birliği içinde ödenen peşinat ve 29.06.2017 tarihinde ödenen kredi taksiti dışındaki kredi taksitlerinin (8 aylık taksit) edinilmiş malla karşılanmadığına dair davalı erkek tarafından somut bir delil sunulamadığı dolayısıyla 3. kişi tarafından ödemelerin yapıldığına dair iddiasını dosya kapsamına göre ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Tüm bu açıklamalara göre, mahkemece tasfiyeye konusu aracın edinilmesi için evlilik birliği içinde ödenen peşinat ve 29.06.2017 tarihinde ödenen kredi taksiti dışındaki kredi taksitleri yönünden davacının katılma alacağının hesaplanması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 13.06.2022 (Pzt.)