Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3400 Esas 2022/6175 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası kararı temyiz edilmiştir. Kadın, zina ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebepleriyle boşanma talebinde bulunmuş, ilk derece mahkemesi tarafından erkeğin davası reddedilirken kadının davası kabul edilmiştir. Ancak bölge adliye mahkemesince erkeğin zinası kanıtlanmıştır ve kadının zina iddiasına ilişkin talebi reddedilerek boşanma kararı bozulmuştur. Kararda TMK m. 161 (zina) ve TMK m. 166/1-2 (evlilik birliğinin temelinden sarsılması) hükümleri yer almaktadır.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, zinaya dayalı davasının reddi, manevî tazminat miktarı ile yoksulluk nafakası talebi hakkında tesis edilen hüküm yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-karşı davalı kadın, dava dilekçesinde zina (TMK m. 161) ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması (TMK m. 166/1-2) hukuksal sebeplerine dayalı boşanma talep etmiş, ön inceleme duruşmasında davasını kademeli(terditli) hale getirerek; öncelikle zina (TMK m. 161) hukuksal sebebine, olmadığı takdirde evlilik birliğinin sarsılması (TMK m. 166/1-2) hukuksal sebebine dayalı boşanma talep etmiştir. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların TMK m. 161 ve TMK m. 166/1 uyarınca boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine dair verilen karar davalı-karşı davacı erkek tarafından tamamı yönünden istinaf edilmiş, bölge adliye mahkemesince yapılan inceleme sonucunda erkeğin istinaf istemlerinin kısmen kabulü ile davacı- karşı davalı kadının zina (TMK m. 161) hukuki sebebine dayalı davasının reddine, kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına 20.000 TL manevi tazminata, erkeğin sair istinaf istemlerinin ise esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden ilk derece mahkemesinin ve bölge adliye mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere erkeğin sabah erken saatlerde başka bir kadının evine gittiği anlaşılmaktadır. Erkeğin sabahın erken saatlerinde başka bir kadının evine gitmesi, meşru bir amaçla olduğu sabit olmadıkça zinaya delalet eder. Davalı-karşı davacı erkeğin zinası kanıtlanmış olup bölge adliye mahkemesince erkeğin bu eyleminin güven sarsıcı davranış kabul edilmesi doğru görülmemiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı-karşı davalı kadının zina (TMK m. 161) hukuksal sebebine dayalı boşanma davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kadının zina hukuki sebebine dayalı davasının reddine hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-karşı davalı kadının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.22.06.2022 (Çrş.)