Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5350 Esas 2022/6162 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında verilen hüküm taraflarca temyiz edildi. Mahkemece verilen hükümde kadına hükmedilen maddi ve manevi tazminatın az olduğundan bahisle bozulması, ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir ve iştirak nafakası hükmünün ise onanması kararlaştırıldı. Ancak, kadına hükmedilen maddi tazminatın az olduğu belirlendi ve daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerektiği hükme bağlandı. Bu sebeplerle, hüküm bozuldu ve temyize konu diğer bölümlerinin ise onanması kararlaştırıldı. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi ile hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin göz önünde bulundurulması gerektiği açıklandı.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece verilen 13.3.2020 tarihli hükmün taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 23.12.2020 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminatın az olduğundan bahisle bozulmasına, temyize konu diğer yönlerden ise onanmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda kesinleşen kısımlar hakkında yeniden hüküm kurulamaz. Ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir ve iştirak nafakası hükmü Dairemizce onanarak kesinleştiği halde mahkemece kurulan son hükümde tekrar ortak çocuk yararına tedbir ve iştirak nafakasına yönelik hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.22.06.2022 (Çrş.)