Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3363 Esas 2022/6130 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Boşanma davasında, kadının manevi tazminat talebi ve yoksulluk nafakası miktarı reddedilirken, erkeğin tamamı temyiz edildi. Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alarak kadına takdir edilen maddi tazminatın fazla olduğunu ve Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri gerektiğini belirtti. Aynı zamanda, erkeğin boşanmaya sebep olan kusurlu davranışları kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu için, davacı kadının yararına uygun miktarda manevi tazminat hükmedilmesi gerektiği belirtildi.
Detaylı kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), 174/1. maddesi (maddi tazminat), 174/2. maddesi (manevi tazminat); Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (haksız fiil sorumluluğu).

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi reddedilen manevî tazminat talebi ve yoksulluk nafakasının miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî tazminat fazladır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen erkeğin boşanmaya sebep olan kusurlu davranışları aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Öyleyse, davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşulları oluşmuş olup, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, fiilin ağırlığı ve hakkaniyet kuralları gözetilerek davacı kadın yararına uygun miktarda manevî tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak yazılı şekilde bu isteğin reddi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz eden hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.22.06.2022 (Çrş.)