Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3390 Esas 2022/6133 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kadın ve davacı erkek arasındaki boşanma davası sonunda, Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı erkeğin kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talebi ve tedbir nafakası yönünden kabul edilirken, davalı kadının temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, ortak çocukların velayeti davacı babaya verildiği tarihten itibaren babada yaşaması sebebiyle mahkemece davalı kadın lehine tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. Bu sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının ilgili bölümü düzeltilerek hüküm diğer bölümleriyle birlikte onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 370/2

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, reddedilen maddi tazminat talebi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve nafakalar ile ortak çocuklara yararına hükmedilen tedbir nafakası yönünden; davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, erkeğin kabul edilen davası, velâyetler, tedbir ve yoksulluk nafakalarının miktarları ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Bölge adliye mahkemesi gerekçeli kararında, 2009 doğumlu ikiz müşterek çocukların velayetini davacı babaya vermiş ve geçici velâyetlerin anneye verildiğinden bahisle her bir çocuk için ayrı ayrı aylık 400,00 tedbir nafakasının karar kesinleşinceye kadar erkekten alınarak kadına verilmesine karar vermiş ise de; ortak çocukların geçici velayetlerinin 28.01.2018 tarihinde davacı babaya verildiği, o tarihten itibaren çocukların baba yanında yaşadıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece kararın kesinleştiği tarihe kadar davalı kadın lehine tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru değildir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m.370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 5. bendinin hükümden çıkarılmasına, yerine “Dava tarihinden geçerli olmak üzere her bir çocuk için ayrı ayrı aylık 400 TL tedbir nafakasının, çocukların babaya teslim edildiği 28.01.2018 tarihine kadar davalı erkekten alınarak davacı kadına verilmesine, velayetin babaya verilmesi ve annenin gelirinin bulunmaması nedeniyle karar kesinleştikten sonra iştirak nafakası takdirine yer olmadığına” yazılmasına, hükmün bu bölümlerinin düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 22.06.2022 (Çar.)