Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4080 Esas 2022/6508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkemenin verdiği karar, bir karşılıklı boşanma davasında tarafların eşit kusurlu olduğunu ve bu nedenle Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddesi koşullarının oluşmadığını belirtiyor. Bu durumda, davalı-davacı erkeğin maddi ve manevi tazminat isteği kabul edilemez çünkü davacı-davalı kadın ağır kusurlu değildir. Kadının yoksulluğa düşeceği de belirtilerek, yoksulluk nafakası talebinin kabul edilmesi gerektiği vurgulanıyor. Ayrıca delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesi nedeniyle temyiz itirazlarının yersiz olduğu sonucuna varılmıştır.
Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddeleri, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların kusur oranını belirleyen maddelerdir. Madde 174/1, ağır kusuru bulunan tarafın diğer tarafın talebi halinde maddi tazminat ödemesini öngörürken, madde 174/2, ağır kusuru bulunan tarafın manevi tazminat ödemesini gerektirir.
Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi ise, boşanma sonrası yoksulluğa düşecek tarafın, diğer taraftan bazı koşullar altında nafaka talep edebileceğini belirtir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminat talepleri, tedbir-iştirak nafakası miktarları, aleyhine hükmedilen maddi ve manevi tazminat, erkeğin davasında yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden, davalı-davacı erkek tarafından isa kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat miktarı, velâyet, nafaka miktarları, kadının davasında yargılama gideri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı- davacı erkeğin tüm, davacı -davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre derece mahkemelerince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışların yanında, davalı- davacı erkeğin eşine baskı uyguladığı ve ailesinin evliliğe müdahalesine sessiz kalmadığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurludur. Delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davacı karşı davalı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu olup Türk Medeni Kanununun 174/1-2 maddesi koşulları oluşmamıştır. Bu durumda davacı davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı davacı erkeğin maddi (TMK m 174/1) ve manevi (TMK m 174/2) tazminat isteğinin kabulü doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4- Davacı- karşı davalı kadının çalışmadığı, boşanmakla yoksulluğa düşeceği anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunu'nun 175. madde koşulları kadın yararına oluşmuştur. Kadının ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle yoksulluk nafakası talebinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşagıdaki yazılı harcın Akif'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Öznur'a geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.29.06.2022(Çar.)