Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4606 Esas 2022/6545 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı-karşı davacı kadın, karşılıklı boşanma davası sürecinde ziynet alacağı taleplerinin reddedilmesi ve kusur tespiti kararının verilmesi sonucu hüküm kesinleşince, kararı temyiz etti. Ancak, kadının dava konusu olan miktar, temyiz parasal sınırlarının altında olduğu için 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalmıştır. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedildi. Mahkeme, diğer temyiz itirazlarını da inceledikten sonra, hükümde bir yanlışlık görmediğinden ve delillerin takdirinde bir yanlışlık olmadığından, kararın onanmasına karar verdi. Kısacası, kadının ziynet alacağı talebi reddedildi, ve diğer temyiz itirazları reddedildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi ve 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile erkek yararına hükmedilen manevi tazminat ve reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının "Reddedilen ziynet alacağı davasına" yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağının miktarı 18.515,00 TL olup bu miktar, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL'yi aşmadığından 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında olmakla, ziynet alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, davalı -karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı-karşı davacı kadının “Reddedilen ziynet alacağı davasına” yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 30.06.2022 (Prş.)