Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4614 Esas 2022/6650 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında, kadının nafaka ve tazminat talebinin kabul edilmesi, erkeğin taleplerinin reddi ve kusur belirlenmesi gibi konularda verilen kararın temyiz edilmesi üzerine incelemelerde bulunarak, davalı-karşı davacı kadının talebi aşılırak belirlenen nafakaların ÜFE yerine TÜFE oranında arttırılmasına hükmedilmesi doğru olmadığını belirterek, hüküm fıkrasının ilgili bölümlerindeki \"ÜFE\" ibaresinin \"TÜFE\" olarak değiştirilmesine karar verdi ve karar oybirliğiyle onandı. Kanun maddeleri olarak ise HMK md. 26 ve 370/2 belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen nafaka ve tazminatlar, reddedilen kendi tazminat talepleri ile iştirak nafakasının miktarı yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; erkeğin davasının kabulü, kendisinin TMK md. 161 ve 162 ye dayalı davalarının reddi, kusur belirlemesi, nafakaların ve maddi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-karşı davacı kadın karşı dava dilekçesinde, talep ettiği yoksulluk ve iştirak nafakalarına yıllık TÜFE oranında artış uygulanmasını talep etmiş, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davalı-karşı davacı kadının bu talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. Hükmün taraflarca istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince, davalı-karşı davacı kadın ve velâyeti davalı-karşı davacıya bırakılan ortak çocuk yararına hükmedilen yoksulluk ve iştirak nafakalarının her yıl TÜİK tarafından belirlenen ÜFE oranında artırılmasına, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca yukarıda sınırlandırıldığı şekilde temyiz edilmiştir.
Hakim tarafların talepleriyle bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez (HMK md. 26). Somut olayda, bölge adliye mahkemesince davalı-karşı davacı kadının talebi aşılarak, belirlenen nafakalara, davacı-karşı davalı erkek aleyhine olacak şekilde yıllık ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple, bölge adliye mahkemesinin hüküm fıkrasının 2. bendinin ikinci ve üçüncü paragraflarında yazılı "ÜFE" ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine "TÜFE" ibaresinin yazılmasına, temyiz edilen hükmün bu bölümlerinin bu şekilde DÜZELTİLEREK; diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'e yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'a geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, kesin olarak, oy birliğiyle karar verildi.04.07.2022 (Pzt.)