Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4576 Esas 2022/6710 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi tarafından verilen ve tarih ve numarası belirtilen Boşanma davasına ilişkin kararda, davacı-karşı davalı kadının tedbir, yoksulluk nafakası ve tazminat istekleri, davalı-karşı davacı erkeğin kusur belirlemesi, maddi-manevi tazminat, nafaka ve vekâlet ücreti istekleri ele alınmıştır. Mahkeme kararı, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı, mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörleri göz önünde bulundurarak kadın lehine daha uygun bir maddi ve manevi tazminat miktarı belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, kadın lehine belirlenen bir defalık yoksulluk nafakasının da daha uygun bir miktarda olması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (borcun ifasının ölümle sona ermesi, temerrüt hükümleri).

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : KarşılıklıBoşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından tedbir ve yoksulluk nafakası ile tazminat miktarları yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, maddî ve manevî tazminat, nafaka ile vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi (TMK m. 174/1-2) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı-karşı davalı kadın yararına bir defaya mahsus olmak üzere toptan hükmedilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, tarafların diğer temyiz itirazlarının reddi ile hükmün yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Turhan'a yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Deniz'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.05.07.2022 (Salı)