Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4936 Esas 2022/6871 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davası kararında, davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddedilmesinin yanlış olduğu belirtilerek, Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi gereği yoksulluk nafakası takdiri yapılamadığı için kararın bozulmasına karar verildi. Ayrıca, temyize konu diğer bölümlerinin ise onanmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi ve Hukuk Genel Kurulu'nun 24.14.2014 gün 2013/2-1364 E-2014/12082 K kararıdır. Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi, eşlerden birinin diğerine karşı yoksulluk nafakası talebinde bulunabileceğini ve bu talebin kabul edilebilmesi için gerekli şartları belirlemektedir. Hukuk Genel Kurulu kararı ise, asgari ücretle çalışmanın yoksulluktan kurtarmayacağına ve yoksulluk nafakası talebinin reddedilemeyeceğine ilişkindir.

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve yoksulluğun reddi yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı kadının işçi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Asgari ücret seviyesindeki gelir, kişiyi yoksulluktan kurtarmaz (HGK 24.14.2014 gün 2013/2 - 1364 E - 2014/12082 K). Davacı kadın lehine Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi gereği yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, yazılı şekilde kadının yoksulluk nafakası talebinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 12.09.2022 (Pzt.)