Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4806 Esas 2022/6925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasına ilişkin olarak verilen kararın temyiz edilmesi üzerine kararını açıkladı. Temyiz başvuruları incelenerek, davacı erkeğin itirazları yersiz bulunurken, davalı kadının bazı itirazları da reddedildi. Ancak davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin değerlendirilmesinde, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri ve hakkaniyet ilkesi göz önünde bulundurulmadığından karar bozuldu. Kararda, TMK m. 174/1 ve 174/2'ye göre daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtildi. Kararın 2/b bendi çerçevesinde bozulmasına karar verildi.
Detaylı ve açıklayıcı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hukuka uygun olmayan bir hal neticesi bir kimse zarar görürse, zarar görenin zararını gidermekle yükümlüdür.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Zarar gören, zararının tazmini için gerekli tedbirleri almakla mükelleftir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Zarar görenin kusuru, zararın hesabında dikkate alınır.\"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, yukarıda 1. ve 2/a bentlerinde gösterilen sebeplerle davacı erkeğin tüm, davalı kadının sair temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.12.09.2022 (Prş.)