Esas No: 2022/4970
Karar No: 2022/6856
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4970 Esas 2022/6856 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/4970 E. , 2022/6856 K.Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi, boşanma davası sonucunda hüküm vermiştir. Davalı erkeğin temyizi üzerine yapılan değerlendirmede sair temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Davacı kadın yoksulluk nafakasına yıllık TÜFE oranında artış talep etmiş ancak mahkeme yıllık ÜFE oranında artış kararı vermiştir. Yargıtay içtihatlarına göre nafaka alacaklarına ileriki yıllarda ÜFE oranında artış yapılması gerektiği belirtilse de, davacı kadının talebi göz önünde bulundurularak yıllık TÜFE oranında artış kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararının bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise HMK md. 26 ve HMK m. 370/2 olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadın dava dilekçesinde, talep ettiği yoksulluk nafakasına yıllık TÜFE oranında artış uygulanmasını talep etmiş, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasına yıllık ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmiştir. Hükmün taraflarca istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince, davacı kadın yararına hükmedilen tazminatların artırılmasına, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise sair istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
Hakim tarafların talepleriyle bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez (HMK md. 26). Yerleşik Yargıtay içtihatları nafaka alacaklarına ileriki yıllarda ÜFE oranında artış yapılması yönündedir. Ancak, somut olayda davacı kadın TÜFE oranında artış istemiştir. Bu durumda, mahkemece taleple bağlı kalınması gerekirken davacı kadının talebi aşılarak, davalı erkek aleyhine olacak şekilde yoksulluk nafakasına ileriki yıllarda yıllık ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin "Davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasına uygulanan yıllık artış oranına" yönelik esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin hüküm fıkrasının 5. bendinde yazılı "ÜFE" ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine "TÜFE" ibaresinin yazılmasına, temyiz edilen hükmün bu bölümünün bu şekilde DÜZELTİLEREK; diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 12.09.2022 (Pzt.)