Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5052 Esas 2022/6832 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/5052
Karar No: 2022/6832
Karar Tarihi: 12.09.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5052 Esas 2022/6832 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kadın tarafından temyiz edilen bir boşanma davasında, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar incelenmiştir. Hükümde, ekonomik ve sosyal durumlar, boşanmaya yol açan kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörlere göre davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilerek, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun miktarda tazminat takdirinin gerekli olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenle, temyiz edilen hüküm yukarıdaki sebeple bozulurken, diğer bölümler ise yersiz bulunarak onanmıştır. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
2. Hukuk Dairesi         2022/5052 E.  ,  2022/6832 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.12.09.2022 (Pzt.)

    Hemen Ara