Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5370 Esas 2022/6971 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karşılıklı boşanma davasının temyiz incelemesi sonucu, davacı-davalı kadının nafakalarına yıllık ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verildiği ancak bu kararın yanlış olduğu belirlenmiştir. Kararın ilgili bölümleri düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Bu kararın sebebine göre hakim talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, 26.02.2014 tarihli ve 6527 sayılı “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile TEFE’ye yapılan atıfların ÜFE’ye yapılmış olacağı düzenlendiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HMK md. 26
- HMK m. 370/2
- 26.02.2014 tarihli ve 6527 sayılı “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun”

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kadının tüm, davalı- davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı kadın dava dilekçesinde, talep ettiği yoksulluk ve iştirak nafakalarına her yıl TEFE/TÜFE ortalamasına göre artış uygulanmasını talep etmiş, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davacı-davalı kadının bu talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmamıştır. Hükmün taraflarca istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince, davacı- davalı kadın ve velâyeti davacı-davalıya bırakılan ortak çocuk yararına hükmedilen yoksulluk ve iştirak nafakalarının her yıl TÜİK tarafından açıklanan ÜFE oranında artırılmasına, fazlaya ilişkin talebin ise reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca yukarıda sınırlandırıldığı şekilde temyiz edilmiştir. Hakim tarafların talepleriyle bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye hükmedemez (HMK md. 26). Ancak 26.02.2014 tarihli ve 6527 sayılı “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile TEFE’ ye yapılan atıfların ÜFE’ ye yapılmış olacağı düzenlenmiştir. Somut olayda, bölge adliye mahkemesince davacı-davalı kadının talebi aşılarak, belirlenen nafakalara, davalı-davacı erkek aleyhine olacak şekilde yıllık ÜFE oranında artış uygulanmasına karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple, bölge adliye mahkemesinin hüküm fıkrasının 3. bendinin alt bentleri 5-b ve 6-b bentlerinde yazılı "ÜFE" ibaresinin hükümden çıkarılmasına, yerine "ÜFE/TÜFE ortalaması" ibaresinin yazılmasına, temyiz edilen hükmün bu bölümlerinin bu şekilde DÜZELTİLEREK; diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'ya, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 13.09.2022 (Salı)