Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5453 Esas 2022/6992 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasının sonucunda taraflar arasında verilen hükümde davacı-davalı kadının tazminat taleplerinin, davalı-davacı erkeğin kusur belirlemesi yönünden temyiz edildiğini belirtti. Kararın dayandığı deliller ve kanuna uygun sebepler incelendikten sonra, davalı-davacı erkeğin tüm itirazlarının yersiz olduğu, ancak davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatların da daha uygun miktarda belirlenmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu yönlerin gözetilmeden verilen hüküm bozuldu ve daha detaylı bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Kararın açıklaması sırasında Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alındı. Bu maddeler, karar verirken ekonomik ve sosyal durumlar, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörlerin göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtir. Kararın bozulması kararlaştırıldı ve dosya yeniden ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi.
Türk Medeni Kanunu'nun maddeleri:
- Maddi tazminat için: TMK m.174/1
- Manevi tazminat için: TMK m.174/2
Türk Borçlar Kanunu'nun maddeleri:
- Maddi ve manevi tazminat belirlemede ekonomik ve sosyal durumlar, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat gibi faktörlerin göz önünde bulundurulması gerektiğini belirten 50 ve 51. maddeler.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, hükmedilen tazminatların miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise asıl davanın TMK m.161'e göre kabulü ve kusur belirlemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Mutlu'ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.13.09.2022 (Salı)