Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5432 Esas 2022/6982 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasına ilişkin verilen ilk derece kararını inceledi. Kadının davası kabul edildi ve erkeğin kusurlu olduğu belirlendi. Maddi ve manevi tazminatların yanı sıra ziynet alacağı talebi de kabul edildi. Ancak ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedildi, çünkü ilk derece mahkemesinin bu konuda verdiği karar kesin nitelikteydi. Kararda gerekçe ile hüküm arasında çelişki bulunması nedeniyle tazminatlara yönelik hüküm fıkrası bozuldu. Hüküm fıkrasında belirtilen maddi ve manevi tazminatlara ilişkin karar ise onandı. HMK m. 353/1-a hükmüne göre, gönderme kararı kesin nitelikte olduğu için bu konuda yapılan temyiz reddedildi.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve ziynet alacağına ilişkin gönderme kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Bölge adliye mahkemesince, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davası hakkında verilen ilk derece mahkemesine gönderme kararı temyize tabi olmayıp, kesin niteliktedir. (HMK m.353/1-a) Bu sebeple, davacı- karşı davalının bu talebe ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre; davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Bölge adliye mahkemesi kararının gerekçesinde, “Davalı-karşı davacı kadın lehine 15.000 TL maddî, 10.000 TL manevî tazminata” karar verildiği belirtilmesine rağmen, hüküm fıkrasında 20.000 TL maddî tazminat ile 15.000 TL manevî tazminatın boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacı-karşı davalıdan alınarak davalı- karşı davacıya verilmesine” karar verilmek suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Bu hale göre, bölge adliye mahkemesi kararının tazminatlara yönelik hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki yaratılması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-karşı davalı erkeğin tazminatlara yönelik temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.13.09.2022 (Salı)