Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/576 Esas 2022/6953 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki boşanma davasında, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararını verdi. Erkek tarafın davası reddedildi, kusur belirlendi ve tazminatlar, nafakalar ve velayet konuları ele alındı. Kadın taraf tazminatların miktarları konusunda temyiz itirazında bulundu ve daha uygun miktarda maddi ve manevi takdir gerektiği belirtildi. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki haklılık ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak tazminat miktarlarının daha uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiği açıklandı. Karar bozuldu ve ilgili kanun maddeleri incelendi.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve velayet yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla tazminatların miktarları temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 13.09.2022 günü tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazları incelendiğinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırın ...'a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 13.09.2022 (Salı)