Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5057 Esas 2022/7047 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davasıyla ilgili karara, kadın ve erkek tarafından yapılan temyiz itirazları incelenmiştir. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya sebep olan olaylardaki kusur dereceleri, maddi ve manevi tazminatlar, velâyet, çocuklar yararına verilen nafakalar, tedbir nafakası ve yoksulluk nafakası konuları ele alınmıştır. Kadın tarafından belirtilen kusur iddiaları yersiz görülmüş, erkeğin davası kabul edilmiştir. Ancak, takdir edilen maddi ve manevi tazminatların hukuka uygun olmadığı, daha uygun miktarlarda tazminat takdiri gerektiği vurgulanmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi) ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (tazminatın ödenme yöntemi) dikkate alınarak kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda, temyiz itirazlarının reddine ve onama kararı verilmiştir. Temyiz peşin harcının istek halinde yatıran kişiye geri verileceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (tazminatın ödenme yöntemi)

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, erkeğin davasının kabulü, velâyet, çocuklar yararına hükmolunan nafakalar, yararına hükmolunan tedbir nafakası ve tazminat miktarları ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden,; davalı-davacı erkek tarafından ise kendi davasının reddi ve kadının davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatlar azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi (TMK m. 174/1-2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının BOZULMASINA, 1. bentte açıklanan nedenle tarafların temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 15.09.2022 (Prş.)