Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5138 Esas 2022/7115 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin 2022/5138 E. sayılı kararı, boşanma-ziynet alacağı davasına ilişkindir. Davalı erkek, kararı temyiz etmiştir. Temyize konu ziynet alacağı tutarı 44.295,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmayıp 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kaldığından, ziynet alacağına ilişkin karar kesinleştirilmiştir. Ancak, mahkeme kararında yoksulluk nafakası konusunda eksik inceleme yapıldığı tespit edilmiştir. Davacı kadının taşınmazları ve gelir durumu araştırılıp nafaka talebinin buna göre değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, kararın yukarıdaki sebeplerden dolayı BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi: \"Miktar veya değer kırık bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez.\"
- 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi: \"Temyiz parasal sınırlarının (HMK m . 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranının artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar '107.090,00 TL' olarak belirlenmiştir.\"
- Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi: \"Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir.\"

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, boşanma davası ve ferileri ile ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değer kırık bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m . 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranının artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "107.090,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu ziynet alacağı tutarı 44.295,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmayıp 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kaldığından ziynet alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarına yönelik yapılan incelemeye gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK m. 175). Mahkemece davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmiş ise de; kadın adına kayıtlı 3 adet taşınmaz bulunduğu dosya arasında yer alan belgelerden anlaşılmaktadır. Davacı kadının usulünce ekonomik ve sosyal durumu araştırılıp gerekiyorsa mahallinde keşif yapılarak; kadın adına kayıtlı 3 adet taşınmazın değerinin belirlenmesi, bu taşınmazlardan geliri olup olmadığı, geliri var ise elde ettiği gelirin ve taşınmazların değerinin kendisini yoksulluktan kurtarıp kurtarmayacağı araştırılarak kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerekirken, yoksulluk nafakası yönünden eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Davalı erkeğin ziynet alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 19.09.2022 (Pzt.)