Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6945 Esas 2022/7154 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi boşanma davasında verdiği kararda, tarafların taleplerini değerlendirdi. Kadın tarafından tazminatlar ile nafakaların miktarı, erkek tarafından ise kadının boşanma talebinin kabulü yönünde temyiz edilmiştir. Mahkeme, kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğuna karar vererek, daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesini istemiştir. Mahkeme ayrıca, ortak çocuklar için takdir edilen iştirak nafakalarının da az olduğuna karar vererek, daha uygun miktarda nafaka takdir edilmesini istemiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Karar oybirliğiyle alınmıştır. Kanun maddeleri açısından, Türk Medeni Kanunu'nun 4. Maddesi'nde belirtilen hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. Maddeleri kararda detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Kişisel İlişki Kurulması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadının boşanma davası ile feri taleplerinin kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm; davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine ve günün ekonomik koşullarına göre, ortak çocuklar ..., ... ve ...’nın ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakaları azdır. Bölge adliye mahkemesince Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak adı geçen küçükler lehine daha uygun miktarda iştirak nafakasına hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün BOZULMASINA; (1.) bentte açıklanan nedenle tarafların temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.19.09.2022 (Pzt.)