Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/864 Esas 2022/7209 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi'nin verdiği bir kararda, karşılıklı boşanma davalarında tarafların boşanmalarına, kadın yararına aylık 600 TL tedbir ve 1.000 TL yoksulluk nafakası ile 50.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminata karar verildiği belirtildi. Ancak kararın temyizinde, hükmün kendisiyle çelişecek şekilde esastan ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 166/1, 353/1-b-1 ve 353/1-b-2 maddeleri olarak belirtildi.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 20.09.2022 günü tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davalarının ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması neticesinde, her iki davanın kabulü ile tarafların Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesi uyarınca boşanmalarına, davalı karşı davacı kadın kadın yararına aylık 600 Türk lirası tedbir ve 1.000 Türk lirası yoksulluk nafakası ile 50.000 maddi, 50.000 manevi tazminata karar verilmiştir. Taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesince, davalı-davacı kadının kusur tespitine yönelik istinaf talebinin dayanılan ve ispat edilen vakıalar yönünden gerekçesinin düzeltilerek, erkeğin kabul edilen davası, tedbir kararları, tazminatlar ve nafaka miktarlarına yönelik istinaf talepleri ile, davacı-davalı erkeğin kusur tespiti, reddedilen tazminat talebi ve kadın lehine hükmolunan tazminatlar ve nafakalara yönelik istinaf taleplerinin ayrı ayrı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca bölge adliye mahkemesince, incelenen mahkeme kararının usul veya esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılması halinde başvurunun esastan reddine karar verilebileceği, buna karşın yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise anılan Kanun’un 353/1-b-2. maddesi kapsamında düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verileceği hususu emredici şekilde düzenlenmiştir.
Bölge adliye mahkemesince davalı karşı davacı kadının kusur belirlemesine ilişkin istinaf başvurusunun yerinde olduğu kabul edilerek hükmün gerekçesinin düzeltilmesi cihetine gidildiğine göre artık yapılacak iş mezkur Kanun’un 353/1-b-2. maddesi uyarınca tarafların kusur belirlemesine ilişkin olarak esas hakkında yeniden karar vermekten ibaret iken, hüküm fıkrasında gerekçenin düzeltildiği belirtilmesine karşın, hüküm kendi içerisinde çelişecek şekilde, Hukuk Muhakemesi Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, hükmün münhasıran bu sebeple bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 20.09.2022 (Salı)