Esas No: 2022/4342
Karar No: 2022/7218
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4342 Esas 2022/7218 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/4342 E. , 2022/7218 K.Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasında davalı-karşı davacının istinaf başvurusunun reddedildiği hükme karar vermiştir. Davacı-karşı davalı kadının kusur belirlemesine ilişkin temyiz dilekçesi reddedilirken, davalı-karşı davacının temyiz itirazları ise yerinde bulunmayan temyiz itirazları olarak reddedilmiştir. Kararda, davacı-karşı davalı kadının kesinleşen kusurlu davranışlarına karşılık davalı-karşı davacının kabul edilen diğer kusurlu davranışları itibariyle ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmamasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İstinaf Kanunu
- Türk Medeni Kanunu (Boşanma)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve tedbir nafakası, reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle; duruşma için belirlenen 20.09.2022 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Av. ... ile karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı kadının, tarafların kusur belirlemesine ilişkin temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince verilen hükme karşı, münhasıran davalı-karşı davacı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince davalı-karşı davacı erkeğin istinaf başvurusu yerinde bulunmayarak esastan reddine karar verilmiştir. O halde ilk derece mahkemesinin kusur belirlemesi davacı-karşı davalı kadın yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmaksızın kesinleşmiştir. Bu nedenle davacı-karşı davalı kadının kusur belirlemesine ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacının temyiz dilekçesinin incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle davalı karşı davacı erkeğe yüklenen güven sarsıcı davranışlarda bulunma kusuruna esas eylemlerin 2015 yılında meydana geldiği, bu eylemlerden sonra evlilik birliğinin uzunca bir süre devam ettiği, dolayısıyla bu hususun davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, buna karşın, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda, davacı-karşı davalı kadının istinaf edilmeden kesinleşen kusurlu davranışlarına nazaran, davalı-karşı davacı erkeğin kabul edilen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları itibari ile yine de ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple, davacı-karşı davalı kadının kusur belirlemesine ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 8.400 TL. vekalet ücretinin ...'tan alınıp ...'ya verilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 20.09.2022 (Salı)