Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5054 Esas 2022/7231 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/5054
Karar No: 2022/7231
Karar Tarihi: 20.09.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5054 Esas 2022/7231 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davasına ilişkin kararın temyiz edilmesi üzerine, davalı erkeğin bazı temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, davacı kadına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarı hakkaniyet ilkesi ile uygun oranda değerlendirilmediği için karar bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir tazminat miktarı belirlenmesi gerekmektedir. Kararın temyize konu diğer bölümleri ise yersiz bulunarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu madde 174/1
- Türk Medeni Kanunu madde 174/2
- Türk Medeni Kanunu madde 4
- Türk Borçlar Kanunu madde 50
- Türk Borçlar Kanunu madde 51.
2. Hukuk Dairesi         2022/5054 E.  ,  2022/7231 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 20.09.2022 (Salı)

    Hemen Ara