Esas No: 2022/6617
Karar No: 2022/7201
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6617 Esas 2022/7201 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/6617 E. , 2022/7201 K.Özet:
Karşılıklı Boşanma davasında, mahkeme tarafından verilen maddi ve manevi tazminat miktarları ile erkeğin taleplerinin reddi yönündeki karar, davalı-karşı davacı kadın ve erkek tarafından temyiz edilmiştir. Kararda, mahkemece verilen ilk hükmün Daire tarafından bozulduğu ve yeniden kurulan hükümde erkek lehine hükmedilen tazminatların hatalı olduğu belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, bozma nedeniyle temyiz edilen hüküm bozulmuş, diğer bölümler ise onanmıştır. Kararın sonunda, kanun maddelerinin detaylı bir şekilde açıklanması istenmiştir. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu m. 4, m. 174/1 ve m.174/2; Türk Borçlar Kanunu m.50 ve m.51.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından maddi ve manevi tazminat miktarları yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, nafaka ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalı-karşı davacı kadının temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı-karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece verilen ilk hüküm, Dairemizin 20.10.2021 tarihli ilamı ile “davalı-karşı davacı kadının tam kusurlu olduğu, davacı-karşı davalı erkek aleyhine maddî ve manevî tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğu ve erkek lehine maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği” gerekçesiyle bozulmuştur. Mahkemece bozma sonrası verilen kararda davacı-karşı davalı erkek lehine 1.000 TL maddî, 1.500 TL manevî tazminata hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı-karşı davalı erkek yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m.174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'e geri verilmesine oy birliğiyle karar verildi. 20.09.2022 (Salı)