Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1276 Esas 2022/7244 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, boşanma davasında davacı kadın lehine daha uygun miktarda tazminat ve yoksulluk nafakası belirlenmediği gerekçesiyle ilk derece mahkemesinin kararını bozdu. Buna göre, davacı kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatın daha uygun miktarda takdir edilmesi ve yoksulluk nafakasının da davacının ekonomik ve sosyal durumuna uygun olarak arttırılması gerektiği belirtildi. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddesi hükmüne dikkat çekildi. Anılan kanun maddelerinin tazminat ve nafakanın takdiri konusunda önemli olduğu ifade edildi.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminat ve yoksulluk nafakası miktarları ile bozmadan sonra vekâlet ücreti takdir edilmemesi ve yargılama giderleri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 21.09.2022 günü temyiz eden davacı ... vekili Av. ... ve karşı taraf davalı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-İlk derece mahkemesinin 14.05.2019 tarihli kararıyla tarafların boşanmalarına ve davacı kadın yararına aylık 400 TL yoksulluk nafakası ile 14.000 TL maddi tazminat ile 13.000 TL manevi tazminata hükmolunmuştur. Bölge adliye mahkemesi 06.11.2020 tarihli kararıyla tarafların istinaf taleplerinin esastan reddine hükmetmiştir.
Kararın davacı kadın tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 16.03.2021 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmolunan maddi ve manevi tazminat miktarları ile yoksulluk nafakası miktarı az bulunarak, hüküm bu yönlerden davacı kadın yararına bozulmuş, bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılarak dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
İlk derece mahkemesince bozma ilamına uyularak, davacı kadın yararına 25.000 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere ve bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK m.174/1-2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Bozma sonrası kararda davacı kadın lehine aylık 600 TL yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Bozma sonrası hükmedilen yoksulluk nafakasının miktarı tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına uygun düşmediği gibi bozmanın amacına uygun olmayacak şekilde az bulunmuştur. Davacı kadın lehine daha uygun miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. benttlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 8.400,00 TL vekâlet ücretinin ...'tan alınarak ...'a verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oy birliğiyle karar verildi.21.09.2022(Çrş.)