Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/995 Esas 2022/7237 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği bir boşanma davası kararı temyiz edilmiş. Davacı kadın, Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi uyarınca davalı erkek aleyhine açtığı boşanma davasında ilk derece mahkemesi tarafından kabul edildi ve tarafların boşanmalarına, davacı kadının yararına tedbir nafakası, toplu yoksulluk nafakası ve maddi tazminat hükmedildi. Ancak, erkeğin istinaf talepleri esastan reddedilirken, kadının istinaf talepleri kabul edildi ve daha yüksek maddi ve manevi tazminata hükmedildi. Erkek tarafından temyiz edilen karar, mahkeme tarafından bozuldu. Kararın gerekçesi, tarafların birbirine karşı kusurlu davranışları ve kadının bu davranışları hoşgörüyle karşıladığı gerçeğine dayanıyor. Kararda, davacı kadının davası reddedilmesi gerektiği ancak hata yapıldığı belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi karara temel oluşturuyor.

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 21.09.2022 günü temyiz eden davalı ... ve vekili Av. ... ile karşı taraf davacı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından, davalı erkek aleyhine Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesi uyarınca açılan boşanma davasının yapılan yargılaması neticesinde, ilk derece mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın yararına aylık 500 TL tedbir nafakası ve 12.000 TL toplu yoksulluk nafakasına, 10.000 TL maddi tazminata hükmedilmiş, davacı kadının manevi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin bu kararına karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuş; bölge adliye mahkemesince erkeğin istinaf talepleri esastan reddedilmiş, kadının ise kusur belirlemesi ile maddi tazminat miktarı ile manevi tazminat talebinin reddine yönelik istinaf talepleri kabul edilerek kadın yararına 15.000 TL maddi ve 15.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların dinletmiş olduğu tanıkların beyanları birlikte değerlendirildiğinde ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesince erkeğe kusur olarak yüklenen “ agresif davranışlar sergilemesi, eşinin kız kardeşi ... ve erkek kardeşi ...'a yönelik "şeytan, yılanın başı, erkek değil" gibi sözler söyleyerek hakaret etmesi” şeklindeki eylemlerden sonra tarafların evliliklerini devam ettirdikleri, birlikte yaşamaya devam ettikleri, kadının bu kusurlu davranışları affettiği en azından hoşgörüyle karşıladığı, affedilen ya da hoşgörüyle karşılanan bu vakıaların erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği anlaşılmaktadır. Davalı erkeğin boşanmaya sebebiyet verecek başkaca bir kusurlu davranışı ise kanıtlanamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı kadının davasının reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, duruşma için takdir olunan 8.400 TL vekâlet ücretinin ...'dan alınarak ...'ye verilmesine, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 21.09.2022 (Çrş.)