Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6571 Esas 2022/7269 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava boşanma davası. Davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuş, ilk kararda maddi tazminat verilmiş ancak manevi tazminat reddedilmiş. Daire kararıyla kadın lehine manevi tazminatın da verilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuş, bozma sonrası yeni kararda maddi ve manevi tazminat arttırılmış ancak Daire kararı yeniden bozulmuş ve daha uygun bir tazminat miktarının belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmüne dikkat çekilerek, uygun bir tazminat miktarının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu madde 4
- Türk Borçlar Kanunu madde 50-51

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden
temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre yersiz görülen temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mahkemece, 11.05.2016 tarihli kararda davacı kadın yararına 30.000,00 TL maddi tazminata hükmedilmiş, manevi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiş, Dairemizin 16.10.2018 tarihli ilamı ile erkeğe yeni kusurlar yüklenerek, kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi gerektiği ve kadın lehine hükmedilen maddi tazminatın az olduğundan bahisle karar bozulmuş, mahkemece bozmaya uyulmuştur. Bozma sonrası verilen 19.03.2021 tarihli kararda ise davacı kadın lehine 40.000,00 TL maddi tazminat ve 40.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, yine Dairemizin 20.09.2021 tarihli ilamı ile hüküm kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatın az olduğundan bahisle yeniden bozulmuş, mahkemece bozmaya uyulmuş ve bu kez 70.000,00 TL maddi ve 70.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden...'e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 21.09.2022 (Çrş.)