Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6462 Esas 2022/7254 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi durumunda, davaya ilişkin temyiz parasal sınırının Vergi Usul Kanunu tarafından her yıl belirlenen yeniden değerleme oranına göre belirlendiği ve karar tarihi itibariyle 107.090,00 TL olduğu belirtilmiştir. Bu sınır dahilinde olmayan kararların temyiz edilemeyeceği vurgulanmıştır. Ayrıca, karar bağımsız tedbir nafakası yönünden kesinleşmiş ve temyiz edilemeyeceği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi (temyiz sınırı)
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi (temyiz parasal sınırının yeniden değerleme oranına göre artırılması)

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tedbir Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı ... tarafından tedbir nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değer kırık bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m . 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranının artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "107.090,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu tedbir nafakasının yıllık tutarı 12.000,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 107.090.00 TL'yi aşmayıp 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kaldığından bağımsız tedbir nafakasına ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, davacı kadının, bağımsız tedbir nafakası yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin ise yukarıda açıklanan sebeple REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.21.09.2022 (Çrş.)