Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5205 Esas 2022/7408 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/5205
Karar No: 2022/7408
Karar Tarihi: 26.09.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5205 Esas 2022/7408 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, bir karşılıklı boşanma davasıyla ilgili. Kadının ziynet alacağı talebi kabul edilmiş ve erkek tarafından temyiz edilmiş. Ancak, miktarın 107.090 TL'yi geçmediği için temyiz edilemez olduğu belirtilmiştir. Kadının boşanma davası ise erkek tarafından istinaf edilmediği için kesinleşmiş kabul edilmiştir. Ortak çocuk için hükmedilen nafakaların kadının talebinden fazla olduğu ve bu sebeple kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şöyledir: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve ek madde 1, Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi, HMK m. 341, HMK m. 26/1.
2. Hukuk Dairesi         2022/5205 E.  ,  2022/7408 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar, reddedilen tazminatlar, nafakalar, velayet ve kadının kabul edilen ziynet alacağı davası yönünden yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Davacı-davalı erkeğin kadının kabul edilen ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını(bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
    Somut olayda, bölge adliye mahkemesince davalı-davacı kadının toplam 45.576 TL. turatındaki ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davası yönünden verilen karar kesindir. Bu itibarla, erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2- İlk derece mahkemesinin verdiği hükme karşı davacı-davalı erkek tarafından kadının kabul edilen boşanma davası yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, erkeğin kesinleşmiş olan kadının boşanma davasının kabulüne dair temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    3- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    4- Bölge adliye mahkemesi tarafından velayeti anneye verilen ortak çocuk Melisa için aylık 750 TL. tedbir ve iştirak nafakası ile davalı-davacı kadın lehine aylık 750 TL. yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre talep sonucundan daha azına karar verebilir(HMKm.26/1). Davalı-davacı kadın, dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasındaki dilekçelerinde velayetlerini talep etiği ortak çocukların her biri için aylık 500 TL. tedbir ve iştirak nafakasına ile kendisi için aylık 600 TL. yoksulluk nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir. Davalı-davacı kadının ıslah talebi de nafakaları kapsamamaktadır. Bu itibarla, bölge adliye mahkemesi tarafından kadının talebinden daha fazla miktarda tedbir ve iştirak nafakası ile yoksulluk nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulmasını gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1.) ve (2.) bentlerde gösterilen sebeplerle, davacı-davalı erkeğin kadının kabul edilen ziynet alacağı davası ile kadının kabul edilen boşanma davasına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE; bölge adliye mahkemesi hükmünün (4.) bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA; (3.) bentte açıklanan nedenle erkeğin temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iadesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.09.2022 (Pzt.)

    Hemen Ara