Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7138 Esas 2022/7471 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karşılıklı boşanma davasında mahkeme, erkeğin davasını kabul ederek kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddine karar verdi. Ancak Yargıtay, erkeğin ağır kusurlu olduğunu ve kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin haklı olduğunu belirterek kararı bozdu. Mahkeme tarafların sosyal ve ekonomik durumlarını, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kurallarını dikkate alarak, kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata hükmetmeliydi. Bozulan kararın temyiz peşin harcı istek halinde yatırana geri verildi.
TMK m. 4 - Medeni Kanunun \"Hakkın kötüye kullanılması\" başlıklı 4. maddesi, bir hakkın, başka bir kişinin hakkının ihlal edilmesi suretiyle kullanılamayacağını belirtir.
TMK m. 174/1-2 - Medeni Kanunun \"Boşanma tazminatı\" başlıklı 174. maddesi, boşanma sebeplerinden birinin diğer eşin kusurundan kaynaklanıyorsa, kusurlu eşin mağdur eşe maddi ve manevi tazminat ödemesi gerektiğini belirtir.
TBK m. 50-51 - Türk Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre, hukuka aykırı bir eylem veya söz sonucu bir kimseye zarar verilirse, bu zararın sorumlusu, bu zar

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönlerinden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-İlk derece mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre boşanmaya sebep olan olaylarda davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı-karşı davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu bu eşin, en azından diğerinin maddi desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde, mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51) dikkate alınarak; davacı karşı davalı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminata (TMK m. 174/1-2) hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oy birliğiyle karar verildi. 27.09.2022 (Salı)